آهو حیوانی است که باکمی دقت و تأمل میتوان از روی علائم ظاهری آنها به نر یا ماده بودنشان پی برد. ازاینرو حتی افراد ناآگاه نیز باکمی کسب اطلاع بهراحتی میتوانند به تشخیص این دو حیوان بپردازند.
تفاوت های بارز آهوی نر با آهو ماده
از علائمی که نرها را از مادهها جدا میسازد به این موارد اشاره میشود:
وجود شاخ:
نرها غالباً دارای شاخهایی قوی در حدود 25 تا 43 سانتیمتری هستند. شاخهای دائمی نرها به شکل S در بخش انتهایی قوسی با 20 تا 27 حلقه داشته که نشانی بر بلوغ آنها است. این در حالی است که مادهها یا بههیچوجه شاخ نداشته یا از شاخهایی بسیار نحیف و نازک و با طولی که از 5 سانتیمتر تجاوز نمیکند، بهره میبرند.
غدههای تولید بو:
در تمامی قسمتهای بدن نرها غدههای بویایی متعددی پراکنده است که این موضوع بهطور مشخصی نرها را از مادهها تفکیک میسازد. این غدهها را میتوان در زیر چشم، بین سمها و کشاله ران یافت که وجه تمایز آنها از نرها شدهاند.
رنگبندی متفاوت:
آهوی ماده دارای موهای بدنی شنی است، اما رنگ نرها قهوهای روشن مایل به نخودی بوده که یک نوار روشن و سفید در زیر بدنشان آنها را بهخوبی متمایز میسازد. البته از دو نوار تیرهرنگ که از زیر چشم تا گوشه لبهای آنها امتداد دارد نیز نمیتوان صرفنظر نمود.
برآمدگی گواتر در زیر گلو:
یکی دیگر از نشانههای تفکیککننده آهوی نر از ماده وجود برآمدگیهای غده مانند در قسمت زیرین گلوی نرها است که با چشم غیرمسلح نیز بهخوبی قابلرؤیت میباشد. این برآمدگیها نیز جانورشناسان را برای شناسایی این حیوانات کمک میکند.
اندازه و جثه:
جثه آهو ماده از آهوهای نر کوچکتر بوده و همین امر تشخیص این دو جانور را از یکدیگر بسیار سهل نموده است. البته از پاهای بلندتر و ظریف و گوشهای بلندتر و کشیده نرها نیز نمیتوان با بیتفاوتی گذشت و این علائم را جزء معیارهای تشخیصی این دو جانور قرار نداد.