لنگ زدن اسب نشانه چیست؟

تحقیقات نشان می‌دهد که ۷۳ درصد از اسب‌ها دچار علائم لنگیدن هستند. عوامل زیادی در بروز این اتفاق دخیل بوده که مهم‌ترین آن مناسب نبودن زین اسب است. تقریبا ۵۰ درصد از زین‌‌های مورد استفاده از استاندارد لازم برخوردار نیستند. شاید شما متوجه نشوید اسبتان می‌لنگد.

اگر به رفتار و حرکت اسب خود دقت کنید ممکن است متوجه مواردی شوید که نشان می‌دهد اسب شما در راه رفتن با مشکلاتی همراه است. اگر به شرایط فیزیکی اسب خود دقت نکنید به مرور شرایط فیزیکی و عملکرد حیوان تحت تاثیر قرار می‌گیرد. محققان در مطالعات جدید دریافتند که حداقل یک سوم اسب‌هایی که رفتارهای ذکر شده در اتوگرام یا همان نمودار رفتاری را دارند، دارای لنگ زدن خفیف یا ناهنجاری در راه رفتن هستند.

مهمترین نشانه لنگش ایستادن یا راه رفتن غیر طبیعی حیوان است. ضربه، عفونت، بیماری دستگاه عصبی، اختلالات مادرزاد از عواملی هستند که موجب لنگش در اسب می‌شوند. زمانی که اسب لنگ می‌زد در واقع در پای خود دردی را احساس کرده که عملکرد او را تحت تاثیر قرار داده است. پزشکان معتقدند نشانه‌های رفتاری ظاهر شده در اسب مربوط به درد است.

اگر درد برطرف شود این رفتارها از بین می‌رود. پس به زبان بدن اسب دقت کنید. سوارکاران و افراد حرفه‌ای برای تشخیص از دو راهکار استفاده می‌کنند. آن‌ها گوش‌ها را به مدت پنج ثانیه به سمت عقب قرارداده یا دهان را باز کرده و دندان‌ها را ده ثانیه از هم جدا می‌کنند. در بررسی‌های انجام شده بر روی ۶۰ اسب سواری دریافتند که ۷۳ درصد آن‌ها لنگ هستند.

آن‌ها اسب‌های ورزشی و سواری را مورد بررسی قرار داده و ۲۴ رفتار را زمانی که سوارشان به طور عادی در حال سوارکاری بود را مورد بررسی قرار دادند. ابتدا اسب‌ها مورد معاینات بالینی قرار گرفته و عضلات کمر آن‌ها بررسی شد. سپس زینگر حرفه‌ای زین مناسبی برای آن‌ها انتخاب کرد.

تمام سوارکاران معتقد بودند که اسب آن‌ها سالم است اما بررسی‌ها نشان داد که ۷۳ درصد آن‌ها لنگش دارند. مهمترین نشانه ‌های داشتن لنگش در اسب نگه داشتن گوش‌ها به سمت عقب به مدت پنج ثانیه، لغزش مکرر، کشیدن پای عقب و خیره نگاه کردن به مدت پنج ثانیه است. مطالعات همچنین نشان داد که نیمی از زین‌های مورد استفاده برای اسب غیر استاندارد و نامناسب هستند.

یادگیری تشخیص علائم درد در اسب

متاسفانه بسیاری از سوارکاران علائم دردی و لنگی را در اسب خود تشخیص نمی‌دهند. این امر برای حیوان خطرناک است. بسیاری از سوارکاران فکر می‌کنند که اسب آن‌ها از لحاظ بالینی سالم است اما واقعیت چیز دیگری را نشان می‌دهد. این به معنای بی‌توجهی سوارکار به اسب نیست. بلکه نشان دهنده نبود تجربه، عدم آموزش و عدم شناخت رفتار اسب در ارتباط با درد است.

همه سوارکاران در مدارس سوارکاری آموزش‌های لازم را فرا می‌گیرند. در آنجا بیشتر اسب‌ها به دلیل لنگش، نبودن زین مناسب، سواری نامتعادل و غیر ماهرانه درد ناچیزی دارند. سوارکاران تصور می‌کنند که وقتی اسب خود رفتاری شبیه اسب‌های مدارس را نشان می‌دهند طبیعی است.

درمان لنگش

ابتدا باید علت لنگش مشخص شود تا بتوان نحوه درمان آن را تعیین کرد. درمان با توجه به علت ایجاد کننده متفاوت خواهد بود.